Hi Allemaal!

Ik heb al bijna 2 maanden niet meer geschreven, en ik naast dat ik niet eens meer wat er precies allemaal is gebeurt zal het te lang worden als ik alles verteld, dus ik zal alleen over de diepte en hoogte punten schrijven :)

Na met de family Schneider op vakantie te zijn geweest naar Florida, wat ontzettend leuk was, heerlijk weer, begon het nieuwe sport seizoen! Spring. Voor dit seizoen heb ik gekozen om tennis te doen, en daar ben ik erg blij mee. Het team is super super leuk, en ik ben nog redelijk goed dus ik krijg ook echt veel speeltijd! Helaas nu een been blessure (alweer ;( ) dus maar even een paar dagen rust genomen..

Het nieuwe sport seizoen begonnen, school weer bezig, en toen was het opeens de week dat papa en mama zouden komen!! Ze hadden mij vertelt dat ze me op vrijdag tijdens mijn lunch op zouden komen halen, maar toen stonden ze opeens op donderdag in de school!!! God wat was het fijn om ze weer te zien. Natuurlijk hele school rondleiding gegeven, mee naar tennis genomen. Verder zijn we wezen skien, wat toen nog kon (eind maart!), lekker geshopt, met vriendinnen wezen eten, en vooral veel gelachen en bijgekletst! Helaas moesten ze op maandag weer verder met hun trip, maar ik wist dat ik ze in 3 weken alweer zou zien, dus kon ik daar alweer naar uitkijken!

De twee weken erna zijn helaas wat diepte punten geweest.. maar niks om niet meer over heen te komen!
Toen we terug kwamen van Florida hoorde mijn Hostmom dat haar vader erg ziek was en in het ziekenhuis lag met ongeneesbare kanker. Dit was natuurlijk sowieso al erg zwaar om te horen, maar omdat haar moeder dementie heeft was het ook erg lastig omdat er de hele tijd iemand bij haar moest zijn. Ze woonden 3,5 uur ver weg, dus mijn hostmom was, begrijpelijk, erg veel weg. Blijkbaar is haar vader toen erg snel achteruit gegaan en een paar dagen nadat mijn ouders hier waren geweest is hij helaas overleden. Dit was natuurlijk erg lastig voor de familie, maar ik had het zelf ook wel even lastig omdat ik niet goed wist hoe ik me in deze situatie moest gedragen. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om wel mee naar de dienst te gaan, en ik denk dat dat een goede keuze was! Volgens mij stelde de hele familie het erg op prijs. Haar moeder woont nu heel erg dicht bij ons en komt vaak over om te eten of gewoon even hier te zijn!

Nadat dat dus een soort van diepte punt was, was er in de week erna (denk ik) nog iets waar ik deze blog naar heb genoemd. Ik heb de full-american experience gekregen, en ik denk niet dat veel/een andere exchangestudent dit ooit heeft meegemaakt. Ik had een a-dag, dus eerste twee uur vrij en daarna heb ik altijd gym. Na eerst even naar buiten te zijn geweest met gym, gingen we weer de gymzaal in om pickleball te spelen. Op een gegeven moment hoorden we de speaker afgaan ''everyone in a lockdown, everyone in a lockdown''. Nou haatte ik die dingen in het begin vooral omdat ik het nog nooit had meegemaakt, maar dit was al de 8e ofzo, dus ging iedereen in de gymzaal gehoorzaam in de (best grote) opslagkast zitten. (In het kort, elke school moet hier lockdowns oefenen waarbij alle lokalen op slot moeten, al het licht uit en iedereen in de hoek van het lokaal moet gaan zitten zodat eventueel gevaar je niet kan zien.'' Na een tijdje daarin hebben gezeten, en wij hadden nog geluk want het licht mocht aan aangezien het toch geen enkel raam had, fluisterde onze docent ons dat het geen oefening was en dat we allemaal naar de andere kant moesten gaan weg bij de deur. Nou toen had de schrik me toch wel even te pakken hoor. Vervolgens hebben we denk ik nog 2 uur (zonder telefoon, eten of drinken of wc >> omdat we aan het gymmen waren) daarin gezeten en best wel doodsangsten uitgestaan omdat we een berichtje hadden gekregen dat er mogelijk een schutter in de school was. Toen na 2,5 uur daar te hebben gezeten kregen we eindelijk een berichtje dat er niets of niemand was gevonden, dus dat we weer mochten bewegen met het licht aan, maar niet het lokaal uit mochten. Toen hebben we nog 1,5 uur ofzo in de gymzaal gezeten en mochten we om de beurt, geëscorteerd door politie naar de wc. Letterlijk op elke hoek van de school, echt OVERAL stonden politieagenten, state police (soort ME), bomb teams, echt alles wat je maar kan bedenken, met mega grote geweren. Rond 2 uur werden we uiteindelijk, als een van de eerste klassen, door politie naar buiten van het terrein af begeleid naar onze ouders.
Nou was ik al echt heel heel erg bang, maar ik kan me niet voor stellen hoe het in sommige klassen moet zijn geweest. Pikdonker, doodstil, en soms kwam politie via de zijdeur binnenvallen, mensen fouilleren, en vaak wisten de kinderen eerst niet dat het politie was en dachten ze dus dat ze er waren geweest. Docenten hebben politie agenten die binnenkwamen geprobeerd in elkaar te slaan enzo... Achja, gelukkig zijn we allemaal veilig en is dat over. De week erna was er nog steeds wel heel veel politie op school. Een ander diepte punt, maar ook een gaaf verhaal, hihi :)

Het laatste waar ik kort over wil schrijven, is mijn vakantie naar Florida met papa, mama en Noortje! Helaas kon Sjors er niet bij zijn :(, maar het was nog steeds erg leuk! Ik vloog bij mezelf vanaf een hele kleine vluchthaven en geloof het of niet, het eerste uur was alleen de security en ik daar... Toen ik daar was in de avond Noortje opgehaald, en jeetje wat had ik haar gemist! Een samenvatting van wat we allemaal hebben gedaan: Gezond, gegeten, geshopt, gezwommen, naar een professionele baseball game geweest (met een gillend kind achter ons ;) ), gefietst, meer gezond, gezwommen, gegeten en geshopt ;), gebowld, en vooral veel gekletst. Oh, en niet tevergeten Ping Pong! :))). Het was echt een hele hele fijne week, en het was best lastig om terug te gaan, maar vanaf toen was het nog maar 2 maanden tot ik iedereen weer zou zien! Ik vlieg namelijk 24 Juni terug, en dan kom ik op 25 Juni aan in Nederland! Aan de ene kant heb ik nu toch ook wel echt heel erg veel zin om al mn vrienden en familie en ofcourse Skytje weer te zien, maar de tijd gaat nu ook wel echt belachelijk snel hoor..

Tot de 25e ;) !

Love,
Pien